Genişletmek

Hoparlörün çok kanallı eşzamanlı girişi destekleyip desteklemediğini, pasif surround hoparlörler için bir çıkış arayüzünün bulunup bulunmadığını, USB giriş işlevine sahip olup olmadığını vb. ifade eder. Harici surround hoparlörlere bağlanabilecek subwoofer sayısı da aşağıdakilerden biridir: Genişleme performansını ölçmek için kriterler.Sıradan multimedya hoparlörlerin arayüzleri esas olarak analog arayüzleri ve USB arayüzlerini içerir.Fiber optik arayüzler ve yenilikçi dijital arayüzler gibi diğerleri pek yaygın değildir.

Ses efekti

Daha yaygın donanımsal 3D ses efektleri teknolojileri arasında SRS, APX, Spatializer 3D, Q-SOUND, Virtaul Dolby ve Ymersion bulunur.Her ne kadar farklı uygulama yöntemleri olsa da hepsi insana üç boyutlu ses alanı efektlerini bariz bir şekilde hissettirebilmektedir.İlk üçü daha yaygındır.Kullandıkları Genişletilmiş Stereo teorisidir; bu teori, ses sinyalini devre boyunca ek olarak işleyerek dinleyicinin ses görüntüsünün yönünün iki hoparlörün dışına doğru uzatıldığını hissetmesini sağlar, böylece ses görüntüsünü genişletir ve daha belirgin hale getirir. İnsanların uzay duygusu ve üç boyutluluğu var, bu da daha geniş bir stereo etkisi yaratıyor.Ek olarak, iki ses geliştirme teknolojisi vardır: aktif elektromekanik servo teknolojisi (esasen Helmholtz rezonans ilkesini kullanır), BBE yüksek çözünürlüklü plato ses üretim sistemi teknolojisi ve ses kalitesinin iyileştirilmesinde de belirli bir etkiye sahip olan "faz faks" teknolojisi.Multimedya hoparlörleri için SRS ve BBE teknolojilerinin uygulanması daha kolaydır ve hoparlörlerin performansını etkili bir şekilde artırabilecek iyi etkilere sahiptir.

Ton

Belirli ve genellikle sabit bir dalga boyuna (perdeye) sahip bir sinyali, halk dilinde ses tonunu ifade eder.Esas olarak dalga boyuna bağlıdır.İnsan kulağı kısa dalga boyuna sahip bir sese yüksek perdeyle tepki verirken, uzun dalga boyuna sahip sese düşük perdeyle tepki verir.Dalga boyuna göre perdedeki değişim aslında logaritmiktir.Farklı enstrümanlar aynı notayı çalar, ancak tınıları farklı olsa da perdeleri aynıdır, yani sesin temel dalgası aynıdır.

Tını

Ses kalitesinin algılanması aynı zamanda bir sesin onu diğerinden ayıran karakteristik niteliğidir.Farklı enstrümanlar aynı tonu çaldığında tınıları oldukça farklı olabilir.Bunun nedeni temel dalgalarının aynı olmasına rağmen harmonik bileşenlerinin oldukça farklı olmasıdır.Bu nedenle, tını yalnızca temel dalgaya bağlı değildir, aynı zamanda temel dalganın ayrılmaz bir parçası olan harmoniklerle de yakından ilişkilidir, bu da her müzik enstrümanının ve her insanın farklı bir tınıya sahip olmasını sağlar, ancak gerçek açıklama daha özneldir. ve oldukça gizemli hissedebilir.

Dinamik

Bir sesin en güçlüsünün en zayıfına oranı dB cinsinden ifade edilir.Örneğin, bir bant 90dB'lik bir dinamik aralığa sahiptir; bu, en zayıf bölümün, en gürültülü bölümden 90dB daha az güce sahip olduğu anlamına gelir.Dinamik aralık, gücün oranıdır ve sesin mutlak düzeyiyle hiçbir ilgisi yoktur.Daha önce de belirttiğimiz gibi doğadaki çeşitli seslerin dinamik aralığı da oldukça değişkendir.Genel konuşma sinyali yalnızca 20-45dB civarındadır ve bazı senfonilerin dinamik aralığı 30-130dB veya daha yükseğe ulaşabilir.Ancak bazı sınırlamalar nedeniyle ses sisteminin dinamik aralığı nadiren bandın dinamik aralığına ulaşır.Kayıt cihazının doğal gürültüsü, kaydedilebilecek en zayıf sesi belirlerken, sistemin maksimum sinyal kapasitesi (bozulma düzeyi) en güçlü sesi sınırlar.Genellikle ses sinyalinin dinamik aralığı 100dB'ye ayarlanmıştır, böylece ses ekipmanının dinamik aralığı 100dB'ye ulaşabilir ki bu çok iyidir.

Toplam harmonikler

Ses sinyali kaynağı güç amplifikatöründen geçtiğinde, çıkış sinyalinin giriş sinyaline göre doğrusal olmayan bileşenlerin neden olduğu ekstra harmonik bileşenlerini ifade eder.Harmonik distorsiyon sistemin tamamen doğrusal olmamasından kaynaklanır ve bunu yeni eklenen toplam harmonik bileşenin ortalama karekökünün orijinal sinyalin rms değerine oranı olarak ifade ederiz.